Hoe u luchtdichtheid en waterdichtheidstests uitvoert na installatie van HDPE Siphon System

HDPE (polyethyleen met hoge dichtheid) sifonische afvoersystemen worden veel gebruikt in moderne dakafvoer vanwege hun hoge efficiëntie, lichtgewicht en duurzaamheid. De uiteindelijke prestaties van een systeem hangt echter niet alleen af ​​van superieure materialen en ontwerp; Rigoureuze testen na installatie is cruciaal voor zijn langdurige stabiele operatie. Lucht- en waterdichtheidstests, twee cruciale acceptatiestappen, zijn cruciaal voor het verifiëren van systeeminstallatiekwaliteit, waardoor lekvrije werking wordt gewaarborgd en de succesvolle activering van het sifoneffect te zorgen.

1. Luchtdichtheidstesten: de "detective" voor het vinden van kleine lekken

Een luchtdichtheidstest, ook bekend als een negatieve druk of vacuümtest, is een essentiële stap voordat een HDPE -sifonisch afvoersysteem wordt ingediend. Omdat een sifonisch systeem negatieve druk genereert bij volledig stromend, kan elk klein lek voorkomen dat het sifon -effect zich vormt of zelfs ervoor kan zorgen dat lucht wordt aangetrokken, waardoor de drainage -efficiëntie van het systeem in gevaar wordt gebracht.

Testprincipe:

Lucht wordt in een gesloten HDPE -leidingsysteem gepompt om een ​​bepaalde negatieve druk te creëren. De verandering in negatieve druk wordt vervolgens gedurende een bepaalde periode waargenomen. Als de negatieve druk stabiel blijft, is het systeem luchtdicht. Als de negatieve druk blijft afnemen, kan een lek aanwezig zijn.

Teststappen en methoden testen:

Voorbereiding:

Zorg ervoor dat alle pijppoorten, inspectiepoorten en watervallen veilig en tijdelijk worden afgesloten.

Bereid een professionele vacuümpomp, vacuümstructuur en buisverbindingsslangen.

Inspecteer de buisverbindingen om ervoor te zorgen dat de warmtegesmolte of elektrische verbindingen glad zijn en vrij van bramen.

De test uitvoeren:

Sluit de vacuümpomp en de drukmeter via een slang aan op de testpoort van het systeem.

Start de vacuümpomp en verminder langzaam de interne druk van het systeem tot de gewenste negatieve druk (meestal -10 kPa tot -20 kPa).

Zodra de gewenste negatieve druk is bereikt, stop dan met pompen, sluit de klep en registreer de initiële druklezing en de huidige tijd.

Houd het systeem luchtdicht en observeer de manometer. Nadat de gespecificeerde testtijd (bijv. 1 uur) de druklezing opnieuw vastlegt.

Criteria:

Als de negatieve druk afneemt binnen het toegestane bereik (meestal -1,5 kPa) tijdens de test, wordt het systeem als luchtdicht beschouwd.

Als de negatieve druk afneemt buiten het toelaatbare bereik, wordt het systeem als ongekwalificeerd beschouwd. Alle pijpverbindingen, flensverbindingen en inspectiepoorten moeten zorgvuldig worden geïnspecteerd. Gemeenschappelijke inspectiemethoden omvatten het toepassen van zeepwater op de gewrichten en het observeren van bubbels om het lek te lokaliseren.

II. Waterdichtheidstest: het simuleren van zware regenval om de afvoercapaciteit te verifiëren

De waterdichtheidstest, ook bekend als de gesloten watertest, is een cruciale stap in het verifiëren van de lekvrije werking van het HDPE Siphon-systeem en ervoor te zorgen dat de stabiliteit onder volledige belasting wordt gewaarborgd. Deze test simuleert visueel het drainagescenario van zware regenval.

Testprincipe:

Water wordt geïnjecteerd in het HDPE -pijpsysteem totdat het een bepaalde kophoogte bereikt. De buitenmuur van de pijp wordt vervolgens waargenomen voor lekken binnen een gespecificeerd tijdsbestek.

Teststappen en methoden:

Voorbereiding:

Sluit tijdelijk alle stopcontacten van het leidingsysteem af (zoals de bodem van een stijgbuis).

Zorg ervoor dat het leidingsysteem veilig is bevestigd en kan het gewicht van het water weerstaan.

Bereid een voldoende waterbron en watervulapparatuur voor.

De test uitvoeren:

Vul het systeem langzaam met water uit het hoogste spruitstuk of een speciale watervulhaven.

Bekijk tijdens het vullen de pijpverbindingen voor lekken.

Stop met vullen wanneer het systeem volledig is gevuld en de waterkop de vereiste ontwerphoogte bereikt (meestal de bovenkant van het dakspruitstuk).

Sta stil en observeer de buitenkant van de buis voor zichtbare waterzuur of druipen binnen een gespecificeerd tijdsbestek (meestal 24 uur).

Criteria:

Als er geen lekken of druipen worden waargenomen aan de buitenkant van het leidingsysteem, bij alle gewrichten of op inspectiepoorten tijdens de test, wordt het systeem als waterdicht beschouwd.

Als er lekken worden gedetecteerd, moet de test onmiddellijk worden gestopt en de lekken gemarkeerd en gerepareerd. Nadat de reparaties zijn voltooid, is hertest nodig totdat de naleving is bereikt.

Belangrijke opmerking:

Let bij het uitvoeren van waterdichtheidstests speciale aandacht aan gebieden die vatbaar zijn voor lekkage, zoals de gewrichten tussen de bodem van de stijgbuis en de horizontale pijp, ellebogen, T -stukken en inspectiepoorten. Bovendien moeten de effecten van omgevingstemperatuurfluctuaties op de uitbreiding van de buis en de samentrekking worden overwogen tijdens het testen.