Hoe u luchtdichtheid- en waterdichtheidstests uitvoert na installatie van het HDPE-sifonsysteem

HDPE (polyethyleen met hoge dichtheid) sifonische drainagesystemen worden veel gebruikt in moderne dakdrainage vanwege hun hoge efficiëntie, lichtgewicht en duurzaamheid. De uiteindelijke prestaties van een systeem zijn echter niet alleen afhankelijk van superieure materialen en ontwerp; rigoureuze tests na installatie zijn cruciaal voor een stabiele werking op de lange termijn. Lucht- en waterdichtheidstests, twee cruciale acceptatiestappen, zijn cruciaal voor het verifiëren van de installatiekwaliteit van het systeem, het garanderen van een lekvrije werking en het garanderen van de succesvolle activering van het sifoneffect.

1. Luchtdichtheidstesten: de "detective" voor het vinden van kleine lekkages

Een luchtdichtheidstest, ook wel onderdruk- of vacuümtest genoemd, is een essentiële stap voordat een HDPE-sifonafvoersysteem in gebruik wordt genomen. Omdat een sifonsysteem negatieve druk genereert wanneer het volledig stroomt, kan elk klein lek de vorming van het sifoneffect voorkomen of zelfs toestaan dat lucht wordt aangezogen, waardoor de drainage-efficiëntie van het systeem in gevaar komt.

Testprincipe:

Lucht wordt in een gesloten HDPE-leidingsysteem gepompt om een bepaalde negatieve druk te creëren. De verandering in negatieve druk wordt vervolgens gedurende een bepaalde periode waargenomen. Als de onderdruk stabiel blijft, is het systeem luchtdicht. Als de onderdruk blijft dalen, kan er een lek aanwezig zijn.

Testen van stappen en methoden:

Voorbereiding:

Zorg ervoor dat alle leidingpoorten, inspectiepoorten en watervallen veilig en tijdelijk zijn afgesloten.

Bereid een professionele vacuümpomp, vacuümdrukmeter en buisaansluitslangen voor.

Inspecteer de leidingverbindingen om er zeker van te zijn dat de warmtegesmolten of elektrisch gesmolten verbindingen glad en vrij van bramen zijn.

Het uitvoeren van de test:

Sluit de vacuümpomp en de manometer via een slang aan op de testpoort van het systeem.

Start de vacuümpomp en verlaag langzaam de interne druk van het systeem tot de gewenste negatieve druk (meestal -10 kPa tot -20 kPa).

Zodra de gewenste negatieve druk is bereikt, stopt u met pompen, sluit u de klep en registreert u de initiële drukmeting en de huidige tijd.

Houd het systeem luchtdicht en observeer de manometer. Na de opgegeven testtijd (bijv. 1 uur), registreer de drukmeting opnieuw.

Criteria:

Als de onderdruk tijdens de test binnen het toegestane bereik (meestal -1,5 kPa) afneemt, wordt het systeem als luchtdicht beschouwd.

Als de onderdruk buiten het toegestane bereik daalt, wordt het systeem als ongekwalificeerd beschouwd. Alle buisverbindingen, flensverbindingen en inspectiepoorten moeten zorgvuldig worden geïnspecteerd. Veel voorkomende inspectiemethoden zijn onder meer het aanbrengen van sop op de verbindingen en het observeren van bellen om het lek te lokaliseren.

II. Waterdichtheidstest: zware regen simuleren om de drainagecapaciteit te verifiëren

De waterdichtheidstest, ook bekend als de geslotenwatertest, is een cruciale stap bij het verifiëren van de lekvrije werking van het HDPE-hevelsysteem en het garanderen van de stabiliteit ervan onder volledige belasting. Deze test simuleert visueel het drainagescenario van zware regenval.

Testprincipe:

Water wordt in het HDPE-pijpsysteem geïnjecteerd totdat het een bepaalde kophoogte bereikt. De buitenwand van de pijp wordt vervolgens binnen een bepaald tijdsbestek geobserveerd op lekken.

Teststappen en methoden:

Voorbereiding:

Sluit tijdelijk alle uitlaten van het leidingsysteem af (zoals de onderkant van een stijgbuis).

Zorg ervoor dat het leidingsysteem stevig is bevestigd en bestand is tegen het gewicht van het water.

Bereid een adequate waterbron en watervulapparatuur voor.

Het uitvoeren van de test:

Vul het systeem langzaam met water uit het hoogste verdeelstuk of een speciale watervulpoort.

Let tijdens het vullen op de leidingaansluitingen bij lekkages.

Stop met vullen wanneer het systeem volledig gevuld is en de waterkop de vereiste ontwerphoogte bereikt (meestal de bovenkant van het dakspruitstuk).

Blijf stilstaan en observeer de buitenkant van de buis voor zichtbaar water dat binnen een bepaald tijdsbestek (meestal 24 uur) binnendringt of druppelt.

Criteria:

Als er tijdens de test geen lekkages of druppels worden waargenomen aan de buitenkant van het leidingsysteem, bij alle verbindingen of bij inspectiepoorten, wordt het systeem als waterdicht beschouwd.

Als er lekkages worden gedetecteerd, moet de test onmiddellijk worden gestopt en moeten de lekken worden gemarkeerd en gerepareerd. Nadat de reparaties zijn voltooid, is opnieuw testen vereist totdat naleving is bereikt.

Belangrijke opmerking:

Let bij het uitvoeren van waterdichtheidstesten speciaal op plekken die gevoelig zijn voor lekkage, zoals de verbindingen tussen de onderkant van de stijgbuis en de horizontale buis, ellebogen, T-stukken en inspectiepoorten. Bovendien moeten tijdens het testen rekening worden gehouden met de effecten van schommelingen in de omgevingstemperatuur op de uitzetting en samentrekking van de leidingen.